jindagi ka panaharu
Monday, January 3, 2011
Saturday, December 25, 2010
Friday, December 24, 2010
२० बर्ष भो नेपालमा प्रजातन्त्र आको
छिट्टै बिकास हुन्छ भन्थोउ टाट पल्टेर आको
जनता भय झन झन गरीब नेता करोडपती
माया मोह केइ छैन गाउँ ठाउँ पर्ती
कांग्रेस पनि यस्तै रहेछ बक्बास मात्रै गर्ने
मन्त्री हुँदै भुँडी भर्दै शहर तिरै सर्ने
एमालेको रुपै अर्को बनमा चर्ने गोरु जस्तो
नियम कानुन छैन एस्लाई आँखा फुट्या कुकुर जस्तो
रा.प्र.पाको के कुरा र पुरानो सम्पती उसैकहा
ठुला ठालू पञ्चेहरु बसेका छन यहाँ
राजाबादी झन तातेका सुख सुबिधा फर्काउनलाई
दिन दाहाडै गोली चल्छन दुनियाँ तर्साउनलाई
तेस्पछी हामी के गरूओन्
भन्नुस् त? जनता मेरी कि मरेनन?
छिट्टै बिकास हुन्छ भन्थोउ टाट पल्टेर आको
जनता भय झन झन गरीब नेता करोडपती
माया मोह केइ छैन गाउँ ठाउँ पर्ती
कांग्रेस पनि यस्तै रहेछ बक्बास मात्रै गर्ने
मन्त्री हुँदै भुँडी भर्दै शहर तिरै सर्ने
एमालेको रुपै अर्को बनमा चर्ने गोरु जस्तो
नियम कानुन छैन एस्लाई आँखा फुट्या कुकुर जस्तो
रा.प्र.पाको के कुरा र पुरानो सम्पती उसैकहा
ठुला ठालू पञ्चेहरु बसेका छन यहाँ
राजाबादी झन तातेका सुख सुबिधा फर्काउनलाई
दिन दाहाडै गोली चल्छन दुनियाँ तर्साउनलाई
तेस्पछी हामी के गरूओन्
भन्नुस् त? जनता मेरी कि मरेनन?
Thursday, December 23, 2010
मलेशियाको यो यथार्थ
मलेशिया त उस्तै रहेछ तिम्ले भन्या जस्ताइ रेहेछ
चोर फटा बढी यहाँ ढाट्ने बानी बढी रहेछ
आफ्नो यहाँ घरै हुन्न उल्टा सोध्छन घर छ तिम्रो?
एकै महिना काम नपाय बेहाल हुन्छ यिन्को
धनी जती चाइनिज यहाँ मले रहेछन चारी मक्कान
...पोलिश झनै गुण्डा रहेछन बिदेशी कहाँ खोज्दै हिन्छन
ईन्डियाका काले कुरुप मलेशियामा ग्यांग्स्टार
रोडमै सुती जिबन धान्ने यि हुन यहाँका स्टार
बिदेसीका होस्टल कहाँ खोजी हिन्छन राती राती
धेरैलाई त हाम्ले पनि गायब गर्योउँ काटी काटी
बिकास चैने टन्नै भाछ आकाशमाथि रेल दगुर्छन
मान्छे मलाई ठीक लागेन भात खानलाई आयोउ भन्छन
कहिले काही त ठिकै लाग्छ हुन पनि तेस्तै भाछन
खान लाउन सबै पुग्ने पैसा खोज्न बिदेश हिन्छ
Tuesday, December 14, 2010
KASTO YO JINDAGI
मनै ठुलो भन्छन सबै खै कस्तो मन हो त्यो
विश्वाश नै ठुलो भन्छन खै कहाँ छ विश्वाश त्यो
उजाड यो जिन्दगीका अध्यारा यी रातहरु
तिम्रै निका बात अरे कहाँ छन,ती बातहरु
चाहनाका बन्दिहरु भबिस्यका गर्बभित्र
सपना सबै बेकार भय फलामको जन्जिरभित्र
माटो सबै चट्टान भय मैदान पनि भिर बन्यो
जिन्दगीका पानाहरु कोर्दा कोर्दै जाल बुन्यो
प्रीतहरु गाथा बने अतितका पाना भय
बल्झाइ दिदा दुख्ने घाऊ सम्झीलिदा याद भय
माटो सबै चट्टान बन्यो मैदान पनि भिर बन्यो
जिन्दगीका पानाहरु कोर्दा कोर्दै जाल बन्यो
भबिस्यको गर्बभित्र
फलामको जन्जिर भित्र
कस्तो तो जिन्दगी?????
विश्वाश नै ठुलो भन्छन खै कहाँ छ विश्वाश त्यो
उजाड यो जिन्दगीका अध्यारा यी रातहरु
तिम्रै निका बात अरे कहाँ छन,ती बातहरु
चाहनाका बन्दिहरु भबिस्यका गर्बभित्र
सपना सबै बेकार भय फलामको जन्जिरभित्र
माटो सबै चट्टान भय मैदान पनि भिर बन्यो
जिन्दगीका पानाहरु कोर्दा कोर्दै जाल बुन्यो
प्रीतहरु गाथा बने अतितका पाना भय
बल्झाइ दिदा दुख्ने घाऊ सम्झीलिदा याद भय
माटो सबै चट्टान बन्यो मैदान पनि भिर बन्यो
जिन्दगीका पानाहरु कोर्दा कोर्दै जाल बन्यो
भबिस्यको गर्बभित्र
फलामको जन्जिर भित्र
कस्तो तो जिन्दगी?????
तिमी बिना.........
तिमी बिना कती गाह्रो बाँच्न पनि कती सारो
तिम्रा यादका क्षणहरुले एकपल बाँच्न कती गाह्रो
तिमी बाट छुटियदेखी गाह्रो भयो श्वास फेर्न
नबिर्सनु कहिले पनि साझ पर्दा बाटो हेर्न
मुटुभन्दा प्यारी तिमी हिर्दयकी रानी तिमी
कल्पनामा दिन गन्दैछु सपनाभरी तिमी
मुटुभरी तिम्रो माया आँखा भरी तिम्रै छाया
कस्तो पिढा भयो आज नपाउँदा तिम्रो माया
लामो बन्यो मुग्लान बसाइ नरुनु है दिन काट्नलाई
आईपुग्छु म यो दशैमा थोरै दिन छ रिन काट्नलाई
तिम्रा यादका क्षणहरुले एकपल बाँच्न कती गाह्रो
तिमी बाट छुटियदेखी गाह्रो भयो श्वास फेर्न
नबिर्सनु कहिले पनि साझ पर्दा बाटो हेर्न
मुटुभन्दा प्यारी तिमी हिर्दयकी रानी तिमी
कल्पनामा दिन गन्दैछु सपनाभरी तिमी
मुटुभरी तिम्रो माया आँखा भरी तिम्रै छाया
कस्तो पिढा भयो आज नपाउँदा तिम्रो माया
लामो बन्यो मुग्लान बसाइ नरुनु है दिन काट्नलाई
आईपुग्छु म यो दशैमा थोरै दिन छ रिन काट्नलाई
Monday, December 13, 2010
Sunday, December 12, 2010
Saturday, December 11, 2010
Friday, December 10, 2010
कोपिलामै झरेछ यो माया
फुलको थुङगा रैनछ यो माया
कस्को छाया परेछ निर्माया
देउरालीको बरपिपल भाकेथ्ये
सँगइ बाँच्न तिमीलाई नै बोलाथे
पैसा हो कि यो माया ठुलो
जिन्दगीमा लगायोउ डढेलो
धनै भन्थोउ गरीबले सकेन
चोखो माया तिमीलाई नै पचेन
सुरु गर्योउ तिमीले नै टुङ्यायोउ
धन्को मुखले तिमीलाई नै बङ्यायोउ
चोखो माया हो मेरो भन्नेले
के याद आउथ्यो धनमा सास फेर्नेले
माया के हो केइ गरी बुझिनोउ
तेसैले त पस्चातप नि गरेनोउ
कोपिलमै झरेछ......
just लेख्न ट्राइ गरेको मात्रै हो हो है मैले ...
फुलको थुङगा रैनछ यो माया
कस्को छाया परेछ निर्माया
देउरालीको बरपिपल भाकेथ्ये
सँगइ बाँच्न तिमीलाई नै बोलाथे
पैसा हो कि यो माया ठुलो
जिन्दगीमा लगायोउ डढेलो
धनै भन्थोउ गरीबले सकेन
चोखो माया तिमीलाई नै पचेन
सुरु गर्योउ तिमीले नै टुङ्यायोउ
धन्को मुखले तिमीलाई नै बङ्यायोउ
चोखो माया हो मेरो भन्नेले
के याद आउथ्यो धनमा सास फेर्नेले
माया के हो केइ गरी बुझिनोउ
तेसैले त पस्चातप नि गरेनोउ
कोपिलमै झरेछ......
just लेख्न ट्राइ गरेको मात्रै हो हो है मैले ...
Subscribe to:
Posts (Atom)